İşletmeciliğin Gelişim Evreleri

Sanayi Öncesi Dönem

Bu dönemde ziraat ile uğraşan toplum söz konusudur. Toplum yapısında çiftçilik ya da arazi üzerinde bitki yetiştiriciliğine yarayan bir yaşam tarzı hakimdir. Toplumların gelişmişliği bu ürünlerin artışına ya da bolluğuna bağlıdır ve insanların çoğu kırsal alanlarda yaşamaktadırlar. Bu toplum yapısı içinde şehirleşme olgusu henüz yaşanmamış ve işlev olarak en büyük yerleşim birimleri sanatkar, ticaret erbapları ve hükümet yetkililerinin yaşadıkları yerlerdir. Toplumların ekonomik ve politik güçleri kırsal alanda merkezileşmiştir. İnsanlar sosyal ve ekonomik olarak toprağa bağlıdır. İnsanlar tüketmek için üretmekte ve üretimde kas gücü önemlidir.

Sanayi Devrimi ve İşletmecilik

Sanayi devrimi 1750’li yıllarda İngiltere’de başlamıştır. Geleneksel olarak bağımsız, yetenekli kendi özel üretimlerini takip edebilen girişimciler, vasıfsız – yarı vasıflı işçileri bir araya getirerek fabrika sistemi ile kitle üretimi yapmaya başlamışlardır. Geliştirilen fabrika sistemi ile büyük ölçekli üretimler gerçekleştirilerek önemli tasarruflar sağlanmıştır. Sanayideki bu yapılanmada Europe ve ABD etkilenerek hızla sanayileşmeye başlamıştır. Ne üretirsem satarım mantığı döneme hakim olmuş , yardımlaşma kültürü azalmış , çekirdek aile yapısı benimsenmeye başlanmıştır.

Girişimcilik Çağı

İnsanlar zamanla risk almaya ve girişimci olmaya teşvik edilmiştir. İkinci Dünya Savaşı sonrası işletmeler yeni bir kavram ile karşılaşmışlardır. Önce üret sonra sat mantığı bitmiş bunun yerine müşteri ihtiyacının belirlenmesi ve tatmin edilmesi için Pazar odaklı örgüt tasarımı işletme felsefesinde ağırlık kazanmıştır. Reklam ile çok büyük tüketici sayısına ulaşılmış promosyon çalışmaları ile işletmenin verimliliği arttırılmıştır. Teknoloji ile yaşanan değişim yeni sektörlerin doğmasına mevcut işlerin geliştirilmesine önemli katkılar sağlamıştır.